To jest jeden z artykułów w ramach darmowego kursu programowania w Javie. Proszę zapoznaj się z pozostałymi częściami, mogą one być pomocne w zrozumieniu materiału z tego artykułu.
Try-with-resources
Pamiętasz w jaki sposób musieliśmy obchodzić się ze strumieniami danych? Trzeba było koniecznie pamiętać o ich zamknięciu. Generowało to sporą masę powtarzalnego kodu (ang. boilerplate code). Dobrą praktyką jest unikanie, powtórzeń – mniej kodu źródłowego, mniej miejsc do popełniania potencjalnego błędu :). Tutaj z pomocą przyszli twórcy Javy, wprowadzając konstrukcję „try-with-resources”.
Tego typu konstrukcję możemy nazwać cukrem syntaktycznym (ang. syntactic sugar). Takie konstrukcje upraszczają kod, jednak nie są niezbędne dla języka programowania. Innymi słowy programista mógłby sobie bez takich konstrukcji poradzić, jednak ich obecność zmniejsza ilość kodu, która jest potrzebna do wykonania tego samego zadania.
Najlepiej będzie jeśli zobaczymy to na przykładzie. Poniższy fragment kodu prezentuje odczytanie linijki z pliku tekstowego. W tym przykładzie także obsługujemy wyjątki, nie są one wspomniane w sygnaturze metody po klauzuli throws więc odpowiednie bloki catch muszą się znaleźć aby kompilator pozwolił nam ten kod skompilować (pamiętasz wyjątki typu checked i unchecked?)
BufferedReader fileReader = null;
try {
fileReader = new BufferedReader(new FileReader(inputPath));
fileReader.readLine();
} catch (FileNotFoundException e) {
e.printStackTrace();
} catch (IOException e) {
e.printStackTrace();
} finally {
if (fileReader != null) {
try {
fileReader.close();
} catch (IOException e) {
e.printStackTrace();
}
}
}
Prawda, że dużo tego? I tu z pomocą przychodzi konstrukcja try-with-resources, zobacz proszę jak ona wygląda:
try(BufferedReader fileReader = new BufferedReader(new FileReader(inputPath))) {
fileReader.readLine();
} catch (FileNotFoundException e) {
e.printStackTrace();
} catch (IOException e) {
e.printStackTrace();
}
Konstrukcja wygląda jak try/catch z tym, że przez blokiem objętym try możemy zainicjalizować zmienne, które zostaną automatycznie zamknięte. Kompilator widząc konstrukcję try-with-resources wygeneruje za nas kod zbliżony do tego z pierwszego przykładu (w podobny sposób generuje np. domyślne konstruktory).
Konstrukcję try-with-resources możemy nazwać także „menadżerem kontekstu”, automatycznie zarządza ona za nas kontekstem, w ramach którego dostępne są zmienne zdefiniowane wewnątrz nawiasów (). Co więcej, wewnątrz tych nawiasów możemy zainicjalizować więcej zmiennych, każda z nich zostanie poprawnie zamknięta (zostanie na nich wywołana metoda close). W przykładzie poniżej odczytujemy linijkę z pliku wejściowego i zapisujemy ją do pliku wyjściowego (tutaj pominąłem obsługę wyjątków):
try(
BufferedReader fileReader = new BufferedReader(new FileReader(inputPath));
BufferedWriter fileWriter = new BufferedWriter(new FileWriter(outputPath))
) {
String line = fileReader.readLine();
fileWriter.write(line);
}
Taka struktura tłumaczona jest przez kompilator na sekwencję zagnieżdżonych bloków try/catch/finally. W każdym z tych zagnieżdżonych bloków zarządza kolejną zmienną. Zmienne zamykane są w odwrotnej kolejności niż są deklarowane, zatem w naszym przykładzie pierwszy zostanie zamknięty fileWriter po nim fileReader.
Pobierz opracowania zadań z rozmów kwalifikacyjnych
Przygotowałem rozwiązania kilku zadań algorytmicznych z rozmów kwalifikacyjnych. Rozkładam je na czynniki pierwsze i pokazuję różne sposoby ich rozwiązania. Dołącz do grupy ponad 6147 Samouków, którzy jako pierwsi dowiadują się o nowych treściach na blogu, a prześlę je na Twój e-mail.
Własne menadżery kontekstu
Całość działa, ponieważ klasy takie jak BufferedWriter czy BufferedReader implementują interfejs java.lang.AutoCloseable. Właściwie to wszystkie znane mi klasy do obsługi strumieni wejściowych/wyjściowych w standardowej bibliotece Javy implementują ten interfejs. To jest właśnie główne wymaganie, które musi być spełnione przez zmienne definiowane wewnątrz () gdy używamy konstrukcji try-with-resources.
Nasunąć się zatem może pytanie, czy możemy stworzyć własną klasę, która będzie działała z tą konstrukcją? Oczywiście! :) Poniżej przykład:
public class MyContextManager implements AutoCloseable {
public MyContextManager() {
System.out.println("Wlasnie sie tworze!");
}
public void doSomething() {
System.out.println("Wlasnie cos robie :)");
}
public void close() {
System.out.println("Ktos mnie teraz zamyka!");
}
}
public class MyContextManagerMain {
public static void main(String[] args) {
try (MyContextManager manager = new MyContextManager()) {
manager.doSomething();
}
}
}
MyContextManager implementuje interfejs AutoCloseable dzięki czemu możemy użyć go wewnątrz konstrukcji try-with-resources. Jeśli uruchomiłbyś metodę main z powyższego przykładu na konsoli pojawiłyby się następujące linijki:
Wlasnie sie tworze!
Wlasnie cos robie :)
Ktos mnie teraz zamyka!
Widzisz? Metody close nie wywoływałem nigdzie, a mimo to została automatycznie wykonana podczas działania programu. Stało się tak właśnie dzięki kompilatorowi, który przetłumaczył konstrukcję try-with-resources na kod, który poprawnie zamyka zmienne.
Zadanie
Teraz nadszedł czas na zadanie dla Ciebie. Strony w internecie tworzone są przy pomocy HTML, jest to język znaczników, który jest interpretowany przez przeglądarki internetowe wyświetlające strony www. Przykładem znaczników jest para <em>tekst</em>, jak widzisz jest tu znacznik otwierający <em> oraz zamykający </em> (akurat ta para odpowiedzialna jest za wyróżnianie tekstu). Wewnątrz znaczników znajduje się treść np. tekst. Istnieje wiele innych par znaczników np. <h1></h1>, <p></p>, <ul></ul> itd.,
Zaimplementuj klasę HtmlTag, która będzie menadżerem kontekstu. W konstruktorze powinna przyjmować nazwę znacznika np. em. Klasa powinna mieć metodę body, która przyjmie parametr typu String i wypisze go na konsoli. Uruchamiając kod
try (
HtmlTag h1 = new HtmlTag("h1");
HtmlTag em = new HtmlTag("em")
) {
em.body("moj tekst");
}
Na konsoli powinien znaleźć się tekst
<h1>
<em>
moj tekst
</em>
</h1>
Jak zwykle zachęcam do samodzielnego rozwiązania zadania, jeśli jednak utknąłbyś przygotowałem przykładowe rozwiązanie, które może Ci pomóc.
Materiały dodatkowe
- dokumentacja interfejsu
AutoCloseable - sekcja z Java Language Specification opisująca konstrukcję try-with-resources
- kod źródłowy przykładów i rozwiązanie zadania
Podsumowanie
Po przeczytaniu artykułu wiesz już jak używać konstrukcji try-with-resources, wiesz czym jest cukier syntaktyczny. Mam nadzieję, że spędziłeś trochę czasu rozwiązując zadanie, które pozwoliło Ci przećwiczyć wiedzę w praktyce. Na koniec mam do Ciebie wielką prośbę, zależy mi na dotarciu do jak największej liczby czytelników, możesz mi w tym pomóc polecając blog znajomym i udostępniając link na Facebook’u, z góry dziękuję i do następnego razu.
Pobierz opracowania zadań z rozmów kwalifikacyjnych
Przygotowałem rozwiązania kilku zadań algorytmicznych z rozmów kwalifikacyjnych. Rozkładam je na czynniki pierwsze i pokazuję różne sposoby ich rozwiązania. Dołącz do grupy ponad 6147 Samouków, którzy jako pierwsi dowiadują się o nowych treściach na blogu, a prześlę je na Twój e-mail.
Zostaw komentarz